NASA’nın şimdiye kadarki en güçlü uzay gözlemevi olan James Webb Uzay Teleskobu (JWST veya Webb), yoğun bir moleküler bulutun derinliklerini gözlemledi ve yaşam için çok önemli olan bir dizi molekül de dahil olmak üzere zengin çeşitlilikte bozulmamış yıldızlararası buz buldu. James Webb’ten bir başarı daha
Webb, bilim insanlarının Chameleon I adını verdiği moleküler bir uzay bulutunu gözlemledi. Dünya’dan yaklaşık 500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan bu yer, genç yıldız oluşumlarının olduğu en yakın yıldız oluşum bölgelerinden birisi konumunda. Bilim insanları bu alandaki bazı noktaları daha öne gözlemleyemiyordu zira bazı bölgelerde o kadar yoğun gaz ve toz var ki gözlem için gereken arka plan ışığı buralardan geçemiyordu. Chameleon I gibi bulutlarda bulunan gaz, toz ve diğer materyaller zamanla çökerek yıldızlar ve gezegenler oluşturuyor. Oluşacak sistemlerin kimyasını ise bulutta bulunan moleküller belirliyor.
Şimdi ise Webb’in kızılötesi kamerası (NIRCam) dahil olmak üzere güçlü araçları sayesinde, astronomlar Chameleon I’in tozlu kalbini araştırdılar ve bulutta yüklü miktarda buz keşfettiler. Bu buzlar karbon, hidrojen, oksijen, nitrojen ve kükürt gibi hayati elementleri içeriyor. Dolayısıyla bulut su, karbondioksit, karbon monoksit, metan ve amonyak oluşumu bakımından oldukça zengin. “James Webb olmadan gözlemleyemezdik”
Maryland, Baltimore’daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsünde Webb proje bilimcisi olan Klaus Pontoppidan, “Webb olmadan bu buzları gözlemleyemezdik” açıklamalarını yapıyor ve ekliyor: “Bu kadar soğuk ve yoğun bölgelerde, arka plandaki yıldızdan gelen ışığın çoğu engelleniyor ve yıldız ışığını algılamak ve dolayısıyla moleküler buluttaki buzları belirlemek için Webb’in mükemmel hassasiyeti gerekliydi.”
Yapılan gözlemler sonucunda Chameleon I’in tozlu kalbi -263 santigrat derecede. Gözlemlenen alan aynı zamanda bir protostar oluşumunun ilk aşamalarında bulunuyor. Bu arada Webb tarafından yapılan gözlemler aslında son derece basit. Ancak bu basitlik yüksek bir hassasiyet gerektiriyor. Webb’in uzaydan elde ettiği veriler aslında ışık spektrumlarının incelenmesiyle oluşturuluyor. Bu araştırmada Chameleon I’in arkasındaki iki yıldızdan gelen ışığı kullandı.